Mountain climbing do's and don'ts

Here are some do's and don'ts when climbing a mountain as raw and as unchartered as Mt. Apo. First of all, it is a given that you must always listen to the advise of people who have climbed the mountain before because you can learn a lot from their experiences. Why learn the hard way, right?

Here are the do’s, when you are holding on to branches or stepping on rocks, make sure that the branch is sturdy enough to take your weight and also make sure that the rock you are stepping on is not loose.

You also want to double check the branches or plants that you hold on to be sure that they don't have thorns or sharp leaves that can cut your hands, it's advisable that you bring gloves that will protect your hands when passing through thorny plants.

Safety first

Some don’ts when climbing. Do not go too far ahead of the guide that is in charge of your group. Do not sacrifice safety even if it's a shorter way but a trickier trail, you are better off not taking the shortcut and go the longer but safer way.

Unless told by your mountaineer guide that it's okay, do not drink from any water source that you see along the trail. Believe me, one of the worst things you could suffer from when in the mountains is a bad stomach. No need to expound on that.

Majority of the first part of the climb up was passing through the thick forest that was quite wet because for the past few days before our climb.. it was raining.

Do not panic if you don't see any trail ahead.. like we said, this trail is very raw and at times you are just passing through thick bushes that are taller than you... make sure you are never left alone and that there is always someone you can see either in front or behind you.

Now..if you do find yourself alone.. stop..and listen for voices and then determine where the voices are coming from...you can also call out loud to get an answer from the other climbers.

Must-have trail food
It was past lunch time so we took our second break. Sometimes it's best not to eat a very heavy lunch since you are climbing up the best things to eat during the middle of the day are light but energy giving trail foods. We recommend that you have them with you as you climb. Let's call these trail foods "mountain must-haves."

I know my partner Marc brought with him chocolate bars, fiber bars, and of course a lot of water. I brought a mixture of grains like oats with raisins and also different kinds of dried fruits. Jackie Dizon's favorite trail food is dried mango which she brought a whole lot of and shared generously with the whole group.

You can never have enough water so if you are thirsty, drink. Do not skimp on hydrating yourself although the weather gets cooler as you get higher, that does not mean that you need less water. We cannot emphasize enough the importance of water. Hydrate, hydrate, hydrate.

"Take nothing but pictures"

Of course aside from carrying your trail food, always carry your camera. You never know when you will chance upon a beautiful and rare view, or a pretty place in the middle of nowhere. That's why part of the mountaineers’ motto is, "when climbing a mountain, take nothing but pictures."

http://www.abs-cbnnews.com/tv-current-affairs/04/14/08/sports-unlimited-climbs-highest-peak-philippines

SPORTS UNLIMITED

abs-cbnnews.com

Posted at 04/14/2008 1:26 PM

March 15, 2008

Photo source:pdpedition.com

ISKWATER BOY

ni Perry Lequigan

Sa isang lugar na kung tawagin ng iba ay "Iskwater" na  hinamak hamak ng ibang tao kasi ang mga nakatira daw dito ay mga taong barumbado at walang pinag-aralan. Dito palaging may kaguluhan lalong lalo na sa gabi ang mga tambay ay nag-aabang ng gusto nilang mapagkakitaan at minsan kumakapit na sa patalim para lang mabuhay.

Si pring isang batang lumaki na mahirap ang pamilya anak sa pangalawang asawa ng kanyang ama. Lumaki s'yang araw-araw na nakikita ang mga nangyayari sa paligid niya; iligal na droga, sugal, away, bisyo at iba pang mga pamumuhay na di naayon sa batas. Lumaki s'yang may pangarap na sana makapagtapos sya ng pag-aaral at maahon pamilya nya sa lugar na yon. Sabi ng ama nya, "di kita mapag-aral kasi wala tayong pera".

Sa murang edad nya natuto s'yang makipagsapalaran sa buhay para lamang makapag-aral  halos lahat ng mapagkakakitaan pinasukan nya magkakapera lang, Madaling araw gising na sya para magbenta ng "Newspaper", sa umaga nagbebenta ng "ICE BUKO", sa tanghali pumapasok sa paaralan at pag-uwi sa hapon naghuhugas ng sasakyan para sa konting pera na pwede nyang maipon. Ganito ang naging buhay nya sa araw-araw hanggang nag hayskul na sya at nakapag-aral sa kolehiyo.

Para makapasok sa kolehiyo, naging janitor din sya para lang may pang tustos sa "tuition" naging mahirap man sa kanya ang buhay pero di nya alintana yun dahil di sya humintong maniwala na "KAYA KO ITO". DI naglaon nakapagtapos din sya sa pag-aaral pero umabot din sya sa punto na nalulong sa droga at bisyo. Nag-iba buhay nya mula ng makapagtapos halos araw-araw nasa mall umiistambay.

Marami na rin naglalakihang mall sa dabaw na naitayo; Victoria Plaza, Gaisano Mall, SM at Abreeza Mall.

Naging madali na sa kay pring ang umistambay sa mall at lingid sa kaalaman nya umiiyyak pala sa tago mga magulang nya dahil nakikita syang nag-iba na pag-uugali. Ang isang batang mapagmahal sa magulang ngayn isa ng problema sa lipunan.

Matatanda na mga magulang niya at di na kayang lumakad ng malayo papa nya "87yrs. old" mama nya 72 na rin. Ito naging dahilan kung bakit hanggang ngayon single pa rin si pring sa edad na 37 kasi kahit sa bisyo nya nandun pa rin sa loob nya ang pagmamahal sa mga magulang.

Isang gabi, habang nakahiga sya, di mapakali si pring nakapikit ang kanyang mata pero ang kanyang isip ay gising na gising at dinig na dinig kahit tikatik ng mga insekto sa paligid. Maya-maya narinig nya mga magulang nya na nag-uusap ng pabulong. . . nag-uusap sila sa mga bagay na di nila naranasan nung malalakas pa sila. Patuloy na nakikinig si pring sa pag-uusap ng magulang niya at sa gitna nga pag-uusap, may narinig si pring na sinabi nga kanyang matandang ama na naging dahilan ng pagtulo ng luha niya.

Sabi ng ama niya sa kanyang ina .. ".alam mo isa lang gusto ko na mapuntahan at gustong gusto ko pero di na yata natin kaya pumunta dun matanda na tayo at di na kaya ng tuhod ko; nakakatakot din sumakay nung hagdanan na kusang umaakyat baka mahulog tayo. . .  ano ba yun? VICT. . . VICTORIA PLAZA ba yun?" Habang naririnig ni pring ang pag-uusap na yun bumuhos ang kanyang luha kahit na nakapikit sa hiya sa sarili dahil simple lang pala pangarap ng papa niya, ang makapunta sa victoria plaza. . .  eh di nga nya alam na may malalaking mall na nakatayo at itatayo pa na laging tinatambayan ni pring.

Hiyang hiya si pring sa sarili niya, pansarili lang pala ang kanyang iniisip ni hindi sumagi sa isip niya na may mga pangarap din pala mga magulang natin na di nila naranasan sa buhay habang ang mga kabataan ngayon halos araw-araw nasa mall, gimik sa gabi, nood ng sine at kung saan-saan pumupunta; at kung minsan nagrerebelde pa sa magulang pag hindi makuha ang gusto nila.

*kailan mo ba huling kinausap magulang sa mga bagay na gusto nila nung malalakas pa sila? Kailan mo ba nasabi sa kanila na mahal mo sila? Sabi nga ni Rizal: "ang kabataan ang pag-asa ng bayan" maging makakatotohanan lamang ang mga katagang ito sa mga kabataang marunong magmahal at magpahalaga sa kanilang mga magulang.

Si Pring di man naging mayaman pero may mahalaga syang natutunan sa buhay na di kayang nakawin sa kanya... ang pagmamahal sa magulang at pagpapahalaga sa mga bagay na  biyaya ng may likha.

Ang totoong kayamanan ay mga bagay na di mo nakikita, pero nasa loob ito ng puso na patuloy na maging gabay sa matuwid na pamumuhay.

Ang kwentong ito ay hango sa totoong buhay ng may akda, sana po ay mapupulutan nyo ng aral.

 Maraming salamat po!

MAHAL MO BA TALAGA ANAK MO?

ni Perry Lequigan

Si mareng Loreng isang dating tindera ng isda sa palengke, halos araw-araw siyang nag-aabang ng mangingisda sa tabing dagat at tinitinda sa palengke. Sa bawat araw na pamumuhay sa sa palengke, si mareng Loreng ay mapag-alagal sa mga anak maliban sa isang anak niya na isang "Down Syndrome" si dodoy. Tinatago niya ito sa loob ng kwarto kapag may bisitang dumadating sa bahay nila.

Dahil sa kanyang pagsisikap, umasenso si mareng Loreng napagtapos niya ang mga anak sa pagtitinda lamang ng isda; ngayon may sarili na syang bahay at lupa at nagmamay-ari na ng isang fishport sa kanilang lugar. Di man lingid sa kaalaman ng iba na may anak siyang "down syndrome" na di niya pinapalabas ng bahay dahil ikinahihya niya ito na makita ng mga kaibigan niya na mayayaman na rin katulad niya.

Di naglaon, si mareng Loreng ay unti-unting umiba ang ugali naging mapagmataas na sa kapwa at ang mga kaibigan niya ay yung mga mayayaman lang na katulad niya. Malaki na ang bahay ni mareng Loreng, punong-puno ng mga gamit na mga Antigo (antiques), mga ceramics at iba-ibang mababasag na mga gamit. Isang araw, habang naglalaro ang kanyang anak na ikinahihiya niya, nakabasag ito ng isang napakamahal na antigong ceramics....masayahin ang kanyang anak at "Excited pa na pinakita sa mama niya ang nabasag na para bang wala siyang alam kung gaano ka mahal yun basta ang alam lang niya, masayang-masaya sya sa ginagawa niya.

Galit na galit si Loreng at kinastigo ang kanyang anak na si dodoy na nakabasag sa antigong ceramics. Sa galit ni Loreng kinulong niya ulit sa kwarto ang anak niya na si dodoy at walang awang pinapalo sa kahit saang parte ng katawan. Si dodoy, di mawari sa isip niya kung ano ang nagawa niyang kasalanan ang alam lang niya naglalaro sya at "excited" sya na makita ng mama niya ang ginawa niya sa ceramics dahil proud sya sa mama niya at mahal na mahal niya ito. Habang pinapalo sya ng kanyang ina, ito ang lagi niyang sinasambit sa bawat hambalos sa kanya. . ."mama bakit po?. . . mama bakit po?. . . . mama bakit po? . . .. . .mam. . .a. .a   Sakit po. . ."

"Di ka lalabas ng kwartong yan naintindihan mo???" sabi ni Loreng sa kanyang anak. Isang araw, nagpa Party si Loreng sa kanyang bahay na malaki at imbitado ang lahat ng mga mayayaman niyang mga kaibigan at mga kumare na dala-dala mga anak nila na makukulit. Habang nagkasayahan ang lahat, may mga nag inuman, kantahan, at mga bata na nagtatakbuhan sa loob ng bahay; si dodoy ay pasilip silip lang sa kanyang kwarto di sya lumalabas dahil takot sya sa kanyang nanay na baka magalit sa kanya.

Habang naglalaro ang mga bata, nakabasag sila ng pinakamahal na antigong ceramic ni Loreng na galing pa sa ibang bansa tumakbo ang isa sa mga ina ng nakabasag at humingi ng paumanhin kay kumareng Loreng at nakita yun ni dodoy na sumisilip sa pintuan; naawa sya sa bata dahil baka gawin sa kanya ang ginawa ng kanyang mama nung nakabasag sya ng antigong ceramic. . . pero iba ang sinabi ni Loreng sa ina ng nakabasag .. ." OK LANG YAN MARE, GANYAN TALAGA MINSAN ANG MGA BATA" ipapaligpit ko na lang yang mga bubog sa sahig at ituloy natin ating kasayahan.

Si dodoy, di man niya naintindihan ang mga pangayayari isa lang alam niya, masaya sya pag nakikita niya kanyang mama na masaya.

Nanay, mahal na mahal kita 'wag na po galit ha. . .










"ang storyang ito ay hango sa mga kuro-kuro at kwentong nasa paligid ligid lamang na binigyan ko ng isang bagong rendisyon para mapagkukunan ng aral."

MALING PANINIWALA

ni: Perry Lequigan

sa isang malayong lugar sa bundok ng akala, may isang komunidad na lubos na pinagpala kabuhayan ay di pinagkait dahil hitik sa pananim na gulay at ibat-ibang pagkain. Mga tao ay namumuhay ng simple at umaasa lamang kung ano nasa kanila. Bawat pamilya ay may sariling pananim ay kahayupan na bumubuhay sa kanila.
Di man magkalapit ang kanilang bahay ngunit nagtutulungan silang lahat.

Si Pedro mapagmahal sa mga hayop lalong-lalo na sa alagang aso. Mula nung bata pa sya ay masayahin na, laging kalaro ang mga alagang hayop; kambing, pusa, manok, aso at iba pang hayop na nasa paligid kasi hinding hindi nya malilimutan sabi ng papa nya na "Mahalin ang lahat ng hayop dahil may puso din sila at damdamin".

Di kalaunan, lumaki na si pedro at nagka asawa na rin ng isang napakagandang babae na taga syudad... si amelia. Mapagmahal din sa asawa si Amelia pero salungat mga gusto nila, si Pedro mapagmahal sa aso habang si Amelia naman ay di mahilig sa aso dahil sa pinaniniwalaan niya na "Ang HAYOP ay Hayop".

Dumaan ang ilang buwan masaya silang mag-asawa. Si pedro ay nahihilig sa pangangaso at umuuwing laging may dalang pagkain. Isang araw, may nakita si Pedro an isang tuta at dinala niya sa kanilang bahay at gustong alagaan, pero nagalit si Amelia dahil ayaw na ayaw niya ng hayop dahil sa pinaniniwalaan niyang "BASTA HAYOP, HAYOP TALAGA!"

Pero nagpupumilit si Pedro alaagan natin ito Amelia ako na bahala dito please?. . . Dahil mahal ni Amelia si Pedro napilitan syang alagaan nila ang tuta, buntis nun si Amelia. Nagdaan ang ilang buwan hanggang dumating ang kabuwanan ni Amelia; kasabay nun lumaki din ang tuta at naturuan ni Pedro na utusan, napakabait na aso at mapagmahal sa amo.

Namatay si Amelia sa panganganak napakasakit sa nararamdaman ni Pedro pero nagpakatatag sya at inalagaan ang kanyang anak. Nauutusan niya ang aso na bantayan ang kanyang anak habang nangangaso sya sa bundok. Bago sya umaalis nga bahay nagtitimpla na sya nga gatas at iniwan niya; ang aso pag narinig ang bata na umiiyak kinukuha niya ang gatas at pinapainom sa bata para makatulog.

Isang araw, umuwi si Pedro galing sa pangangaso, malayo pa lang tumatakbo na ang aso para sunduin sya; kumakaway ang buntot ng aso sa tuwing nakikita niya si Pedro. Habang papalapit ang aso, napansin ni Pedro na may dugo ang bibig ng aso, biglang sumagi sa isip niya sabi ng misis niya na... "Basta Hayop, Hayop tlaga".

Masakit man sa kanya bigla niya binaril aso niya at mabilis na tumakbo sa loob ng bahay na tahimik na tahimik. Iniisip niya baka kinain ng aso ang anak niya. Bumulaga sa kanya ang nahihimbing niyang anak na may dede, at katabi ng bata isang napakalaking ahas na patay... iniligtas pala ng aso anak niya!
Tumakbo sya palabas at binalikan ang mahal na mahal niyang aso na nangingisay pa binuhat niya at wala na syang nagawa kundi ang sumigaw ng. . . ."PATAWAD!!!"

(ilan bang katulad ni Pedro na nagkakamali dahil sa maling akala? buhay ng mahal niya ay nawala.)













"ang storyang ito ay hango sa mga kuro-kuro at kwentong nasa paligid ligid lamang na binigyan ko ng isang bagong rendisyon para mapagkukunan ng aral."

Globe Prepaid Lahatxt20 Press Launch with Vice Ganda @ Marco Polo

Globe Prepaid Launches first-ever all in one offer! (Exclusive in Davao)

Globe Telecom launched a very innovative offer exclusive to it's Globe prepaid subscribers in Davao that allows them to enjoy UNLIMITED TEXT MESSAGES, MAKE CALLS, SURF THE INTERNET on their mobile phone, and send International Text Messages in one affordable package.
Davaoeños, brace yourselves for a brand-new and super-exclusive treat from Globe Prepaid: SUPERLAHAT20, the best deal ever for true-blue southerners living in the royal City.

The Globe SUPERLAHAT20
1. UNLITXT - Globe, TM
2. 100 Call mins. - Globe, TM
3. 1 Hour - Mobile Internet
4. 5 International Text